Geschiedenis

Het ontstaan van de handbalsport in Cothen

Begin jaren zestig was er in Cothen een sterke voetbalvereniging. Op zondag gingen de mannen voetballen en de dames stonden langs de lijn koukleumend toe te kijken. Op zekere dag opperde “iemand” dat er ook voor de dames een sportactiviteit moest zijn en zo werd de beslissing genomen voor een dames handbalafdeling, als onderafdeling van de voetbalclub.In de eerste jaren werd er voornamelijk het ouderwets veldhandbal gespeeld op het grote voetbalveld met elf spelers. In de loop der jaren is dit echter veranderd in het zeven-handbal op een kleiner veld en ook mogelijk in een sporthal. De eerste 10 jaren van het bestaan van de handbalsport in Cothen was de club nog steeds onderdeel van de voetbalvereniging. In die jaren is het vooral Toos Scholman-van Hengstum geweest die de club bestuurde. Zij regelde zeer veel tot bijna alles en kan gezien worden als de grote pionier van H.V. FORTISSIMO.

Hoe de handbalvereniging zich in de latere jaren ontwikkelde

Dat er behoefte was aan een teamsport voor dames/meisjes bleek wel aan het steeds groeiende ledenaantal en in 1972 werd steeds meer de behoefte gevoeld om als zelfstandige vereniging door te gaan. In 1972/1973 scheidde de handbalgroep zich daarom af van de voetbalvereniging en ging verder als zelfstandige sportvereniging in Cothen. Er werden contacten gelegd met het gemeentebestuur van Cothen om de mogelijkheden te bekijken van een eigen sportaccommodatie met een eigen verhard handbalveld en een eigen sportkantine met kleedkamers. Een gelukkige bijkomstigheid in die tijd was dat er, naast het dameshandbal, inmiddels ook een herenteam was gevormd. Met name met behulp van de nieuwe herengroep was het beter mogelijk om op een sterke wijze naar buiten te treden en nieuwe activiteiten te ontplooien. Het gemeentebestuur van Cothen was erg sport-minded en heeft vanaf het begin meegewerkt aan de plannen van de nieuwe en zelfstandige handbalvereniging FORTISSIMO.

De gemeente zorgde voor een geschikt terrein en gaf de nodige financiële prikkels, doch van de leden van de vereniging werd verwacht dat een groot deel van de werkzaamheden zelf werden gedaan. Dit resulteerde in 1974 in de aanleg van een eigen verhard handbalveld en de bouw van een eenvoudige maar zeer functioneel clubgebouw.

In de loop van 1976 was het ledental gegroeid naar ruim 100 leden.

En daarna ging de groei maar door!!

Door de eigen accommodatie werd de aantrekkingskracht van de vereniging steeds groter. In de jaren van 1976 tot 1981 groeide het aantal leden zo sterk dat de eigen accommodatie veel te klein was geworden. Het aantal leden naderde de 200 handballers. Wederom werd er contact gezocht met de gemeente om oplossingen te bespreken en wederom werd een gewillig oor gevonden. Een en ander resulteerde in december 1981 in de aanwijzing van een nieuwe locatie met ruimte voor de aanleg van een grote sportaccommodatie met twee verharde handbalvelden en de bouw van een groot clubgebouw met vier kleedkamers en een grote kantine. En weer gingen de leden aan de slag om dit te realiseren.
Het ledental was inmiddels gegroeid naar ruim 225 leden en het was beslist niet meer mogelijk om nog een seizoen op de oude accommodatie te blijven. Mede door al de inspanningen van vele harde werkers was het mogelijk om in augustus 1983 de nieuwe accommodatie in gebruik te nemen. Fortissimo beschikte nu over een uitstekende accommodatie, welke geheel voldeed aan de eisen van die tijd en waarmee we nog jaren vooruit kunnen. Deze accommodatie is ook thans nog in gebruik en is door de jaren heen door veel zelfwerkzaamheid in een uitstekende staat van onderhoud gehouden. Het ledental groeide door tot boven de 250 leden, bijna 10% van de gehele Cothense bevolking!!

Een eigen sporthal !!

Ondanks de fantastische eigen sportaccommodatie was er toch nog een ander groot probleem. Handbal werd, naast een buitensport, meer en meer een binnensport voor de wintermaanden. Jammerlijk genoeg was er in de kleine gemeente Cothen geen sporthal en ook in het nabijgelegen Wijk bij Duurstede was er geen sporthal waar handbal mogelijk was. Voor de trainingen werd in de winterperiode uitgeweken naar een sporthal in Beusichem en de thuiswedstrijden werden veelal gespeeld in sporthallen in grotere plaatsen als Utrecht, Zeist en Amersfoort. Samen met bestuursleden van enkele sportverenigingen werd een comité gevormd met als doelstelling: een eigen sporthal in Cothen!!
Door velen werd dit plan in 1984/1985 als veel te ambitieus gezien en waarschijnlijk niet haalbaar. Met name de hoge bouwkosten en daarna de hoge kosten van het beheer van een sporthal, werden gezien als twee onoverbrugbare financiële drempels. Wederom was het het gemeentebestuur van Cothen welke, als één van de weinigen, positief reageerde en bereid was om over onze plannenmakerij mee te denken.

Na vele vergaderingen, rekenen, opnieuw rekenen en alles nog een keer overdoen viel eind 1985 de beslissing om te gaan bouwen. Wederom was de eis: veel zelf doen om de kosten zo laag mogelijk te houden. Halverwege 1986 werd met de bouw van de sporthal begonnen. De locatie van de sporthal was zeer tactisch gekozen. De nieuwe sporthal werd tegen de reeds bestaande handbalaccommodatie aangebouwd, zodat ook gebruik gemaakt kon worden van de reeds bestaande vier kleedkamers en de handbalkantine. In augustus 1987 was de sporthal klaar.

De ideale doelstelling was eindelijk bereikt, na ruim vijftien jaar hard werken van 1972 tot 1987, beschikte Cothen en de handbalvereniging over een prachtig compleet sportcomplex: sporthal, zes kleedkamers en vele andere extra ruimtes, sportkantine en twee verharde velden.
Nog steeds lukt het om het beheer van de sporthal te doen zonder vaste medewerkers, het is jaar in jaar uit gelukt om de sporthal te exploiteren zonder verliezen en dat alles door eigen leden. Petje af voor zoveel werklust en doorzettingsvermogen.

De ontwikkeling van het niveau van de handbalsport

Alle inspanningen en investeringen in accommodatie kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven. In de loop van de jaren kon uit het steeds maar groeiende aantal leden sterke teams worden gevormd. In eerste aanvang was het vooral de damesafdeling welke in niveau ging stijgen. Ten tijde van de opening van de eigen sporthal speelde de dames in de tweede divisie (Hoofdklasse) van het NHV. Binnen een aantal jaren werd promotie naar de eerste divisie bereikt. Dit hoge niveau had als gevolg dat steeds meer sterke speelsters van buitenaf (buiten Cothen) graag bij HV Fortissimo wilden spelen. Mede hierdoor werd in het seizoen 2002/2003 het kampioenschap van de eerste divisie behaald, met als gevolg promotie naar de eredivisie, het hoogst mogelijk niveau in Nederland. Een hoogtepunt! Ook het eerste herenteam is de afgelopen jaren sterk in niveau gestegen. De heren spelen op dit moment in de sterke Hoofdklasse van het NHV.

Jeugdopleiding

Direct na de promotie van de dames naar de eredivisie, is de jeugdcommissie van de vereniging hard aan de slag te gaan om het gat te dichten tussen de dames en de jeugd. Het streven was en is om met zoveel mogelijk zelf opgeleide speelsters in de eredivisie te spelen. Het aantal trainingen werd drastisch verhoogd, er werd zoveel mogelijk goed geschoold technisch kader op de teams gezet, er werd begonnen met selectietrainingen en krachttrainingen en sinds een paar jaar wordt er tussen de trainingen van dinsdag een maaltijd verzorgt. Met deze inspanning heeft de vereniging het voor elkaar gekregen dat zowel de A-jeugd als de B-jeugd en de C-jeugd op dit moment op het hoogste niveau van Nederland speelt. Het gevolg hiervan is dat er inmiddels steeds meer door de vereniging opgeleide jeugdleden doorstromen naar het 1e damesteam.
Maar ook de recreatiesport wordt niet uit het oog verloren. Zo is er voor een ieder de mogelijkheid om handbal te spelen bij HV Fortissimo.

Sportieve hoogtepunten en Europacup spelen

Zoals al gezegd was het een extreem hoogtepunt dat het eerste damesteam in 2003 promoveerde naar de eredivisie van het Nederlands Handbal Verbond. De mooiste hoogtepunten volgden echter enkele jaren later. De eerste jaren in de Eredivisie waren zwaar.
Het eerste jaar werd nog gestreden tegen degradatie. Het tweede jaar ging al een stuk beter.

Het derde jaar echter was echt goed. Door het bereiken van de 5e plaats was het mogelijk om deel te nemen aan de Challenge Cup van de Europese Handbal Federation. Een unieke ervaring. Met als gevolg een sensationeel verlopen toernooi in de eigen sporthal met hele sterke tegenstanders uit Turkije, Wit-Rusland en Slowakije. Door sterk spel werd een tweede plaats bereikt met als gevolg deelname aan de tweede ronde.

In een tweestrijd met een team uit het Servische Kikinda (prachtige reis) werd uiteindelijk het onderspit gedolven. Maar hoe dan ook, een fantastische ervaring.

Ook het jaar daarna werd deelgenomen aan de Challenge Cup van de EHF. Wederom werd de eerste ronde overleefd en pas in de tweede ronde werd het damesteam uitgeschakeld door een sterk team uit Portugal.

Een ander hoogtepunt voor de dames was de onverwachte uitnodiging om aan de USA cup deel te mogen nemen. Er moest zeer snel beslist en gehandeld worden, maar de dames kregen het voor elkaar om binnen 10 dagen de reis te regelen. En zo trokken zij naar New York, waar ze eerst een paar dagen vertoefd hebben om vervolgens het toernooi ook nog te winnen. Vervolgens werden zij 3 keer op rij sportteam van het jaar tijdens de sportverkiezing van de gemeente Wijk bij Duurstede. Al met al kunnen deze ervaringen worden gezien als zeer hoge sportieve hoogtepunten van onze handbalvereniging.